nurkan

evet bu sabah 5.30 civarýnda soyuldum. ankara bana uðurlu gelmedi umit koyde evimize hýrsýz girdi ve ne var ne yok goturdu. yaw bu ne is anlamadim 4 arkadaþ kalýyoruz ogrenci evine neden girer bu serefsizler anlamam cuzdan paralar visa cardlari cep telefonlarimiz fotograf makinalarimiz  tum degerli esyalarimiz gitti !!!!!!! biraz sýzmýþtýk duymadýk arkadaþým farketti pesinden kostu fakat kaçtýlar sabah . polis saat 5.45 geldi olay yeri incelem gelecegine lavuk bir jandarma eri geldi ne parmak izia  aldi ne de incelerdi ifade aldi gitti. abi parmak izi felan alsan dedik

Bugun sabah ankaraya indim indim inmesine ama otobus felaketti. arkamda 2 kiz hic susmadilar tum sulaleri arkadaslari ve ceddleri hakkinda fazlasiyla bilgi edindim hatta bri ara birinin vampir olabileceðini düsündüm. Sonra yok dedim vampir olsa laptopuyla sayfalar doldurur azindan fazla kelime cikamaz. isin kotusu yanimda tam bir odun vardi ankara arabsinda bana: yolculuk ankaraya mi dedi ben de yok -siirt  dedim adam oo sen yanlis bindin demez mi ....tam bir kalasti o da yetmez gibi gulben ergen caldi hem de tum kaseti 2 kere...

That is the last breath of happiness which in my eyes, The last fire is the shadows of the stars which inside of me, I draw the sadness with my lips, Hapiness to walls, My naked soul is in the vacuum still...